شعر تحت عنوان آزادی در پرانتز((علی پیرمحمدی))
می نویسم، واژه، جمله
باید مرگ را داخل پرانتز بنویسم!
این روزها دخترها می بافند موهایشان را!
صدای بوسه میاید از تمام ساختمانهای بلند تهران!
دخترکی که میان جمعیت گم شده؛ به پلیس گفت نامش ازادی است!
خبرها تکراری است، دخترها از پشت بام لیز می خورند، دکترها خودکشی می کنند؛ روزنامه نگارها مفسد فی‌الارض شده‌اند،
حاال تو بگو چه کنم من؟
با این پرچم غمگین قلابی
؟!!!
عالی و زیبا
پاسخحذف