نقض حقوق بشر در مدارس ایران: بررسی تاریخی از سال ۱۳۵۷ تا ۱۴۰۴"
مقدمه: نقض حقوق بشر در نظام آموزشی ایران یکی از مسائل چالشبرانگیز و پرمناقشهای است که از زمان انقلاب اسلامی تاکنون مورد توجه داخلی و بینالمللی بوده است. حقوق دانشآموزان، حق تحصیل بدون تبعیض، حقوق معلمان، و مسائل مرتبط با آزادیهای مدنی در محیطهای آموزشی از جمله مواردی است که بارها نقض شدهاند. این مقاله به بررسی نقض حقوق بشر در مدارس ایران از سال ۱۳۵۷ تا ۱۴۰۴ میپردازد و با استفاده از آمار و منابع معتبر تلاش میکند تا روندهای تاریخی و چشماندازهای آینده را تحلیل کند. بخش ۱: نقض حقوق بشر در مدارس پیش از انقلاب اسلامی (قبل از ۱۳۵۷) پیش از انقلاب اسلامی، نظام آموزشی ایران در حال توسعه بود و دسترسی به آموزش عمومی در حال گسترش بود. اما نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی میان مناطق شهری و روستایی و همچنین تبعیضهای جنسیتی و قومیتی، از جمله موارد نقض حقوق بشر در آن زمان محسوب میشدند. بهویژه، کودکان در مناطق محروم از دسترسی کافی به آموزش با کیفیت برخوردار نبودند. آمار دانشآموزان: تا سال ۱۳۵۷، حدود ۴ میلیون دانشآموز در ایران تحصیل میکردند (منبع: مرکز آمار ایران)، اما درصد بالایی از این